Een filosofisch sprookje over wat ons menselijk maakt
 
Een tovenaarsechtpaar kijkt teleurgesteld naar hun creatie: de mens. Ze spelen graag oorlogje, dumpen de zee vol plastic, het bos vol zielige hondjes. Harde cash is de heilige koe. Hoe menselijk is onze soort eigenlijk nog?

Dan zien de tovenaars ook nog eens hoe een meisje haar babybroertje vergeet. Ze besluiten dat het afgelopen moet zijn! Vanaf nu mogen er geen nieuwe kinderen meer bij komen. Ze betoveren de baby tot een diepvrieskind. Ze stoppen hem in een kluis met opschrift: ‘Het Laatste Kind’.



Maar een van de tovenaars krijgt spijt. Hij geeft in het diepste geheim het zusje de kans om warm menselijke eigenschappen te zoeken voor een toverelixer om haar broertje te ontdooien. Het zusje begint aan een gevaarlijke reis. Komt de bevroreling weer als menske tot leven?


Het Laatste Kind is een existentieel sprookje vol vaart, humor en ontroerende verhalen. Een bonte mengeling van film, theater, soms maskeren figurenspel, zang en zelfs een magisch ritueel!

Rasactrices Griet Dobbelaere en Eva Schram nemen je mee op een spannende en ontwapenende zoektocht: Wat is een mens? Wat maakt ons menselijk?

het laatste kind trailer from Jan Bosteels on Vimeo.

Tekst en regie: Hanneke Paauwe

Spel: Griet Dobbelaere en Eva Schram
.
Op film: Dominique Van Malder, Iris Van Cauwenbergh, en Ravelin Thielemans

Video: Raf Deckers
.
Decor en kostuum: Sara Dykmans
.
Dramaturgie: Goele Derick.
Siliconenbaby: Rani Grégoire.
Productie: Cinderella & Villanella


"Beter een goede horrorfilm dan een saaie les zedenleer. Paauwe is de laatste ongeslepen diamant van het jeugdtheater. Ze kan het niet helpen: grimmige sprookjes zitten haar in de pen."(Wouter Hillaert De Standaard)